Kürk Mantolu Madonna - Sabahattin Ali

"Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım."

Kürk Mantolu Madonna... Uzun zaman önce okuyup, son zamanlardaki popüleritesine her ne kadar dirensem de dayanamayıp tekrar okuduğum kitap. Eğer şu ana kadar bu kitabı okumadıysanız daha fazla vakit kaybetmemelisiniz. Zira yazarın da dediği gibi, iki saatinizi ömrünüzün birçok senesinden daha dolu daha ehemmiyetli geçirmek sizin elinizde.

Kürk Mantolu Madonna, Maria Puder ve Raif Efendi' nin buruk aşk hikayesi. Aslında tam olarak bir aşk hikayesi sayılmaz; bu içine kapanık, sanatçı ruhlu, çekingen, dışardan sıradanmış gibi görünen ama aslında çok özel bir adamın kikayesi... Kitap öyle ki, Raif Bey' i okumuyorsunuz, Raif Bey oluyorsunuz adeta. 

Kitapta en çok dikkat çeken nokta karakterlerin psikolojik durumlarının çok iyi tahlil edilmiş olması. Kurgudan çok betimlemeler ve yazarın aforizmaları göze çarpıyor.  Süsten uzak, sade ve şiirsel bir dil hakim. Bana kalırsa Kürk Mantolu Madonna bir kitap değil, bin kitap...

"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin."

"Bu yaşıma kadar mevcudiyetinden bile haberim olmayan insanı vücudu birdenbire benim için nasıl bir ihtiyaç olabilirdi? Fakat hep böyle değil midir ? Birçok şeylere ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra keşfetmez miyiz?

Dünyanın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir!.. Niçin bunu anlamakta bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahluku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz? Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlığıyla öteye geçiveriyoruz?"

"Her gün odamda oturuyor, kitap okumaya çalışıyordum. Bir tek harfini bile fark etmeden sayfaları çeviriyor, bazen, dikkat etmeye azmederek baştan başlıyor, fakat birkaç satır sonra gene zihnimin başka yerlerde dolaştığını görüyordum."